In 2011 hield het Amsterdamse dagblad Het Parool een lezersenquete naar het beste Amsterdamse lied. Op de kandidatenlijst stond ook 'Bloed, zweet en tranen'. Maar Parool-journalist Paul Arnoldussen schreef erbij:
'Het lied, uitgebracht in 2002, heeft helemaal niets met de stad te maken, maar het is meeslepend, én van de onmisbare André Hazes én een lied van de Ajaxtribune. Wordt ook wel eens per ongeluk gedraaid in De Kuip in Rotterdam. En het is regelmatig te horen bij Willem II in Tilburg, en dat is niet per ongeluk maar met alle recht. Het nummer is geschreven, gecomponeerd en opgenomen (maar nooit in de handel gebracht) door de Tilburgse blueszanger/gitarist Ton Leijten (1947-2005). Dat is boven de grote rivieren niet zo doorgedrongen. Hazes heeft de tekst nogal veranderd. Overeenkomst: rijmen liet hen beiden koud.'
Op de Parool-website was ook de oorspronkelijke versie van Ton Leijten te beluisteren. Het nummer verscheen op een door Het Parool uitgegeven CD met nummers die hoog waren geeindigd in de Amsterdamse poll.
METALLICA SPEELT TON LEIJTEN
13-6-2019 - De band Metallica bracht gisteren tijdens zijn concert in de Arena in Amsterdam het nummer 'Bloed, zweet en tranen van Andre Hazes' ten gehore, berichtten diverse media. De steevaste formulering 'van Hazes' behoeft correctie. Uit de enthousiaste Twitterberichten van de familie Hazes van gisteren leidt ik af dat zelfs zij niet weten dat dit nummer niet van Andre Hazes is. Maar vooral dat ook dagblad Het Parool er zo over schreef is betreurenswaardig, omdat deze krant een jaar of acht terug als enige heeft gemeld hoe het echt zit.
Bloed, zweet en tranen was onder deze titel en met exact de welbekende melodie al door de Tilburgse singer-songwriter-elektrieke gitarist Ton Leijten gecomponeerd, van tekst voorzien, uitgevoerd en opgenomen voor Andre Hazes er ooit van had gehoord.
Collega popmuzikant John van de Ven uit Tilburg heeft het vervolgens gearrangeerd voor ander gebruik en Hazes heeft met dit arrangement en een door hemzelf aangepaste tekst een hit gemaakt van Ton Leijtens nummer. Juridisch is dit ook onbetwist, al is het mijns inziens te eenzijdig vastgelegd: bij BUMA/STEMRA krijgen componist Leijten, arrangeur Van de Ven en de schrijver van de gewijzigde tekst Hazes ieder een derde van de auteursrechten op Bloed, zweet en tranen, wat me weinig fair lijkt. De tekst van iemand anders' nummer veranderen is ook creatief, maar toch niet gelijkwaardig aan het componeren en schrijven van het hele nummer.
Het feit dat Ton Leijten hier is ondergesneeuwd, wijt ik aan zijn zwakke maatschappelijke positie, een begenadigd electrisch gitarist en de schrijver van vele nummers, die echter, behalve in een kleinere kring van fans in midden-Brabant, nooit bij het publiek bekend is geraakt. Als gitarist zat hij in vele popgroepen, met name in het zuiden des lands, maar hij werkte ook als begeleidings- en studiomuzikant voor Rob de Nijs, Willeke Alberti, Lee Towers en Bolland en Bolland.
Ton Leijten in zijn opnamestudio
In Tilburg is Ton Leijten nog niet vergeten. Hij stond in 2018 op nummer 20 in de Top 1000 aller Tilburgse muzikanten met... Bloed, zweet en tranen.
foto rechts: Ton Leijten door Rob van Brakel.
